Tijdens ons uurtje Het Goed kun je van alles meemaken. Nadat we dit keer de kleding oversloegen en het lukte om snel langs de bric en brac komen, streken we even neer bij de boeken. Dat is altijd een gezellig plekje om even de nieuwe voorraad te inspecteren. Ik zag een boek dat ging over dat alles wat je in je leven overkomt een bedoeling heeft. De oude wijsgeer Rumi schreef daar al eens een wijsheid in dicht vorm over: De Herberg. Dat hangt al 20 jaar bij mij aan de muur. Ik snap het niet echt of wil ik er misschien niet aan? Ik kon het niet laten om dit boekje mee te nemen. Susan ontdekte een woordenboekje Italiaans- Engels. Ze is Italiaans aan het leren, dus helemaal goed. Allebei tevreden streken we neer in de koffiehoek of is het meer een tearoom? Ons vaste plekje was vrij en we praatten weer bij, ook over onze mannen. Hoe ze met simpele bewegingen iets uitbeelden wat wij meestal meteen snappen. Zo hoeft Wim maar even in z’n lege kopje te kijken als hij bedoelt dat hij een tweede wil.
Ik liet nog even met gebaren zien hoe Wim aangaf dat ik straks de auto buiten het hek kon laten staan als ik weer thuis kwam na mijn schilderochtend. Ik had geen idee, vond hij weer raar. ‘Ach, dat kump nog van ’t varen’, gaf hij later als reden voor zijn toneelspel. In de machinekamer was er altijd lawaai.
Maar niemand van de schildersgroep die ochtend aan wie ik zijn toneeltje voordeed snapte de bedoeling.
We kwamen uit op het feit dat wij dat van hen meestal door hebben maar andersom niet zo vaak. ‘Mannen komen van Mars en vrouwen van Venus’ klopte volgens ons wel.
Ineens mengt een man zich in ons gesprek. Die had ons samenzijn van af de andere kant van de tafel gevolgd en met plezier zo blijkt. Hij is het er niet helemaal mee eens. ‘Dan heb ik toch ook vrouwelijke eigenschappen’, concludeert hij slim.
