Hebben jullie het een tijdje terug ook gezien op tv? Ik bedoel de serie over het harde leven van die kleine pinguïns. Ik hoopte dat het ‘onze’ pinguïns zouden zijn die we in Nieuw Zeeland op het Zuidereiland aan land zagen komen in de schemering. Vele kilometers hadden ze afgelegd voor ze hun nesten weer konden opzoeken om dan in de vroege morgen weer te vertrekken op zoek naar voedsel. Hier zaten de toeschouwers net als in Oamura ook op een soort tribune te genieten van het spektakel. Ze lieten ons in dit programma wel de harde kant zien van hun survival of the fittest. De roofvogels, de meeuwen, het gevecht van de mannetjes om een vrouwtje op leven en dood, zo te zien. Het bloed spatte er af.
Wij hebben het over het algemeen gemakkelijker. Vroeger werd er nog wel eens gevochten om een meisje wanneer de jongen van een ander dorp onder ‘hun ‘duiven kwam schieten, maar dat is verleden tijd. Wanneer buurman Harm vroeger op de praatstoel zat kwamen de gedichten te voorschijn, zomaar uit de losse pols, net als opa Bijenhof vroeger.
Buurman Harm kende nog een gedichtje uit die tijd:
Wie naar Zwartemeer gaat uit vrijen
Neemt mee een mes om mee te snijen
Daarbij nog een grote knots
Als ‘t moet slaat hij daarmee op los.
Een paar jaar geleden kwamen we tijdens onze wekelijkse gang naar de supermarkt Rieks met z’n vrouw tegen, ook op jacht…. naar de wekelijkse boodschappen. We kennen elkaar van het bedden rijden voor de kerkdienst in het Scheperziekenhuis. Ze waren toen net terug uit Spanje, nijlpaarden wegbrengen of iets dergelijks. Rieks Scheve is de man die vanaf zijn vroege jeugd al in de Emmer Zoo gewerkt heeft. Al die ervaring mag hij nu overbrengen op de jongere generatie. Hij en zijn vrouw waren toen nog steeds veel op pad voor veel dierentuinen, dieren halen, dieren brengen. Pas hadden de mensen in zo’n dierentuin twee jonge nijlpaardmannetjes niet bij elkaar in durven doen. Dat zou spektakel geven, zo dachten ze. Maar Rieks vond dat ze dat best konden doen, wist hij uit ervaring. En zo gebeurde het, ging prima. Een andere keer wisten ze niet hoe ze keizerspinguïns konden vangen. De snavels zijn zo scherp dat je vingers er aan gaan als je niet oppast. Maar Rieks deed ze voor hoe ze met één armbeweging ze te pakken kunnen krijgen. Tja… met meer dan 40 jaar ervaring in de Emmer dierentuin kon hij nu veel voor anderen betekenen. We stonden wat in de weg in de supermarkt, anders hadden we nog meer verhalen gehoord… Hij is een goed verteller….. net als zijn broer Jan..!
foto: keizerspinguïns.