Het is zover. De jonge rammen worden van de ooien gescheiden. In februari werd er al een ramlam geboren en dat is een flinke. Rob zit er niet op te wachten dat er midden in de winter lammeren geboren worden. Daarom kwam hij vanmorgen met zijn aanhanger om de lammeren van dit jaar naar hun nieuwe weiden te brengen. De ooien bij de ooien en de rammen bij de rammen. De moederooien kunnen dan een paar maanden bijkomen van de vermoeienissen en aansterken om het dekseizoen helemaal fit in te gaan. Half oktober gaan ze ook weg naar een wei of natuurterrein met zorgvuldig geselecteerde rammen er bij. Twee zullen niet terugkomen volgend jaar. Ze zijn te oud, 8 jaar is de grens die Rob hanteert. En je zag het, ze waren zo mager als wat na het zogen van de lammeren. Dat vergt nogal wat.
Ik mocht even helpen: poortje open, poortje dicht als Rob er weer eentje pakte om in de aanhanger te doen. En een stip op de kop zetten als ze behandeld waren tegen ziektes.
