Wie zegt dat het niets uitmaakt of je wel of niet cadeautjes krijgt is niet helemaal eerlijk. Ik denk niet dat het leuke ervan is hoe groot, belangrijk of duur een cadeautje is, maar met welke intentie het gegeven wordt. In een deel van onze vroegere familie werden er met verjaardagen helemaal geen cadeautjes gegeven, gewoon afgeschaft. Er was geen beginnen meer aan in een grote familie, het bleef bij een bosje bloemen uit de tuin of groente van eigen teelt als de tijd er voor was. De onderlinge gezelligheid was het belangrijkste in de Egginksfamilie op de Boskamp, net als bij de verjaardagen op de Boomgaard en de Bijenhof families.
Zelf vind ik het leuk om een kleinigheid te krijgen waar over nagedacht is. Zo kreeg Wim afgelopen maandag van Janeen een stevige koffiebeker met een klein rood hartje er op met de tekst: somebody in Minneapolis loves you. En kreeg hij een boek met foto’s van verschillende landschappen in de USA waarin ergens, soms heel klein, een bordercollie verstopt stond: Momo. Erg leuk voor deze bordercolliefans. En Berdena wist dat ik wel met schapenwol en vilten in de weer ben en zocht een leuke onderzetter voor me uit, gemaakt van gekleurde bolletjes gevilte wol. Heel attent!
Volgende week zondag komen ze naar Drenthe, wel een overgang voor ze. Vanuit Italië waar ze met Ben en Diny heengaan, van de gondeliers in Venetië en de bootjes op het Gardameer naar de Drentse hunebedden, want die zullen we ze niet onthouden.
