Op 3 maart 1990 waren we 25 jaar getrouwd en vierden dat met een feestje in de Dalerhof. Even nog een wat officiële foto met: moeder van der Kolk met tante Catrien en pa met tante Gerritje.
[i]Our 25 years wedding party , 3-3-1990. Mother van der Kolk with friend Catrien( Niesjes mother) and pa with tante Gerritje [/i]
Het bracht aanvankelijk nogal wat commotie mee toen pa meedeelde dat hij vriendschap had gesloten met tante Gerritje Koning. Nu hoorde ze al bij onze buurtschap Linde en was ik vroeger bevriend met haar dochter Berdie. Maar nu gebeurde het dat hij al aardig snel na mama’s overlijden ging samenwonen met haar. Hij kon niet tegen alleen zijn. Iedere week kwam ik een dagje naar Vorden, Diny, Anneke en Joke deden ook wat ze konden, maar hij kon er niet tegen om alleen te blijven. Tante Gerritje moest van de boerderij af die verkocht werd en zodoende kwam er een snel samenwonen van. Ik wist hoe moeilijk hij het had met zijn alleen zijn en was blij voor hem, misschien ook uit eigenbelang. Wanneer ik nl wegreed als ik zo’n dag bij hem was geweest stond hij me altijd met tranen in de ogen uit te zwaaien en kwam hij een dag bij ons in Hengelo, dan moest hij wel drie keer stoppen onderweg omdat hij zich de opmerkingen van mama herinnerde die ze had bij de dingen die haar opvielen. ’Kiek es Hein… wat een mooi bungalowtjen is dat’. ‘En wat staot die beeste d’r daor mooi bi-j.’ Hij moest dan z’n tranen even laten gaan.
Het bracht allemaal wat beroering in Vorden en omgeving toen hij met tante Gerritje op de proppen kwam. Diny en ook de jongens denk ik werden er door familie en buren naar gevraagd: ’Wat heb ik eheurd… geet vader Hein en Gerritje van Koning….?’ Dat was even minder, maar al gauw werd er een familieavond georganiseerd en werd de verloving gevierd door beide families met schnitzels eten bij de Herbergh.
In augustus werd er getrouwd en vanaf die tijd gingen ze samen naar alle verjaardagen, feestelijkheden en begrafenissen van beide families. En die waren er want tante Gerritje had een uitgebreide familie en die van ons mag er ook wezen want de familie van alle kanten werd aangehouden, de Bijenhofskant, de Egginkskant, de Kornegoorskant en de Eggink uit Mosselkant. Zo verzuchtte tante Gerritje wel eens komiek als ze voor de derde keer op een dag in de auto stapten: ’Toch fijn da-j nog es ergens hen könt gaon’. Vijftien jaar zijn ze samen geweest en ze hebben het goed gehad. In 1995 overleed pa plotseling op weg naar de Boomgaard en werd bij mama begraven. Tante Gerritje 10 jaar later en werd begraven bij haar eerste man Jan Koning. Voor de laatste keer stonden we samen met de kinderen van tante Gerritje in de rij om te worden gecondoleerd. Tante Gerritjes spullen werden door haar kinderen uit het huis aan het Molenblick gehaald. Het huis was van ons vieren en werd verkocht. Daarna verwaterde het contact tussen de beide families. Geen gezamenlijke verjaardagen meer.
[i]It was a just a short time after mama died that pa told about his friendship with tante Gerritje. He couldn’t live on his own any more. Tante Gerritje had to move from their farm while it was sold and so she moved into pa’s house. The family was rather confused at first but tante Gerritje was a very friendly and wise woman. So after a while they got engaged and married that summer in 1980. They have had a very good life together and visited all the families with birthdays and funerals. It took much time while there was a lot of family while all the Egginks, Bijenhofs, Egginks in Mossel and Kornegoors belonged to it.
After 15 years pa died very suddenly when he was on his way to the Boomgaard in 1995. He’s buried with mama. Tante Gerritje stayed in his house. She died 10 years later and is buried with her first husband Jan Koning.[/i]