Eén van de bloemen die me zo’n vol voorjaarsgevoel geven na de bollen zijn de pinksterbloemen. Je moet er wel een vroege Pinksteren voor hebben, want volgens mijn bescheiden mening bloeien ze vanaf nu, maar in elk geval omstreeks koninginnedag. Waar zie je ze eigenlijk nog? In elk geval niet in de weilanden bij de boeren hier en zeker niet in de tuinen, want overal zijn ze aan het verticuteren, maaien en opnieuw inzaaien van die strakke gazonnetjes. Stapels mos zie je ze bij elkaar harken. Vooral de oudere echtparen in de nette buurtjes zie je dat met z’n tweeën doen. Hij loopt achter het technisch vernuft en zij harkt de boel bij elkaar en allebei zweten ze zich een ongeluk.
Vooral op schaduwplekken is het vaak alleen groen van het mos. Ik hoor Romke van der Kaa al zeggen:”Wat wil je nou? Je wilt het toch mooi groen hebben! Nou dan!"
Wij hebben overal bolletjes in het gras staan en dan moet je ze, als je volgend jaar weer mooie sneeuwklokjes en crocussen wilt hebben, maar wat tot rust laten komen en af laten sterven. Nu hebben we pinksterbloemen in het gras, gewoon voor het huis, omdat er nog niet gemaaid is. Robin zal woensdag wel komen en er kan weer gemaaid worden op het stuk gras bij de wei. Hem hoeven we niet meer uit te leggen dat hij de plekken met pinksterbloemen moet laten staan en hij maait er dan strak omheen.
Wim houdt ook niet van mos. Dus dat verticuteren gebeurt vast nog wel. Hij heeft net zo’n wonder op wielen gekocht bij de Gamma. Mark vraagt telkens of hij hem al uitgepakt heeft. Die probeert hem ook graag uit. Maar… Wim wil wel eerst!
O ja…. en de groeten van Bram. Bèèèhèèh….!