Ik zag meteen al bloedspetters toen ik bij de Schepershof aankwam. Ze lagen vlakbij de scootmobiel van Wim. Bij binnenkomst werd ik al opgewacht. Jan meldde al:’Ik ben zo blij met Shabana, die heeft zich al over Wim ontfermd. Ik ben meer van de geestelijke ondersteuning ‘, voegde hij er aan toe. Ook binnen was het niet helemaal spettervrij.
Wim had vanmorgen al een bloedneus en omdat hij stevige bloedverdunners gebruikt houdt dat ook niet zomaar op. Thuis was ik al bezig geweest met vlekkenspray om daar de schade aan zijn kleren mee weg te werken en uit voorzorg had ik nu een extra jasje voor hem meegenomen. Hij moest eigenlijk met de Cantorij voor de kerkdienst oefenen, maar dat ging dus over.
Ik vond hem op het herentoilet met een prop in de neus.
Maar, Wim zit nergens mee. Even later sluit hij aan bij de zangers. Hij laat me nog even stiekem wat zien. Hij heeft een toiletrol onder zijn jasje verstopt voor het geval dat…
Wat was het mooi! Een echte Pinksterviering. Pinksterkleuren doorgevoerd in alles, de kleden de sjaal op de toga van Door Elske, de bloemen, een mooi tafelstuk dat vast door Rien gemaakt is en zelfs Hofgeluiden had een rode ondergrond gekregen.
Prachtige liederen en de combinatie met de zang van de Cantorij was bijzonder mooi! Ik herken Wims stem meestal. Ook nu, ik hoorde het ook van anderen die bij hem in de buurt zaten. Ds Door Elske gebruikte de nieuwste Bijbelvertaling, mooie alledaagse taal die dichtbij komt. Ik moet dan aan ds Anne van der meiden denken die de Bijbel mede in het Twents vertaalde. Hij legde het zo uit: ‘Dan kump et oew achter ’t vestjen’. En zo voelde dat de hele viering.
