Een aantal jaren geleden begon in veel kerken belangstelling te komen om naast een meditatie, of moet je nog preek zeggen, van een dominee ook een liturgische bloemschikking te gebruiken om er iets visueels aan een viering toe te voegen.
Zo ben ik al jaren een onderdeel van zo’n groepje. Voor bijzondere gelegenheden komen we bij elkaar met het gegeven van een paar bijbelteksten die in de viering gebruikt worden en proberen al pratend een vorm te vinden en de bloemen die daar bij zouden passen. We hebben al eens een wereldbol gemaakt vol met allerlei kleuren bloemen, ook voor een Pinksterdienst. Die hing in een groot ijzeren wiel dat bij ons nog ergens stond. Of die keer dat we de bascule bij buurman Jans van de schuurzolder haalden voor een schikking. Onze oranje Japanse kamperfoelie is ook al eens gebruikt.
Dit keer zijn de verwondering, het ontzag en de eerbied voor de schepping er in verwerkt. Dit thema past bij Psalm 104.
Allereerst de mooie protea. De tropische bloem laat zich nog niet helemaal zien. Het binnenste is nog een geheim(verwondering). De twee takken van de kornoelje links en rechts hebben de houding van twee handen die naar boven wijzen ( eerbied). In de basis drie grote stevige bladeren. Zij zetten de toon (ontzag). Op de basis een zee van kleine blauwe bloempjes als symbool van het water uit vers 3. Ter opvulling in het hart zie je nog enkele frisgroene bladeren van de daglelie als symbool van het ontluikend voorjaar.
