Rick en Berend naast het beeld van de mijnwerker bij de Big Pit.
Samen in de caravan.
National Park The Brecon Beacons.
Ooit gingen we samen met Rick en Berend naar Londen en Wales. Na een dag of 10 zouden die twee neven dan met het vliegtuig van Cardiff weer naar huis vliegen. We vertrokken met het echte Great Dutch/ British/ Welsh Weather: regen dus!
Het deerde ons niet. De vrachtboot naar Harwich hadden we toen ook al ontdekt en Berend en Rick mengden zich tussen de chauffeurs bij de gokapparaten. Of Rick de kunst nou had afgekeken van zijn broers of gewoon geluk had… maar hij komt met een paar handen vol vijfjes aanzetten.”Wat heb jij nou? Hoe kom je daar nou aan”? Rick sprak kort maar krachtig:”Pok, pok pok pok pok..”!
Met bus en metro konden we gemakkelijk naar Londen. Londen is echt wel de moeite waard, maar ik ben altijd blij wanneer we die drukke ringweg weer achter ons hebben.
Het was voor ons de eerste keer in Wales. In de Brecon Beacons, een prachtig natuurgebied vonden we een boerencamping. “Echt een camping voor m’n vader”, zei Berend. We ontdekten hoog boven ons zwevend de red kite.. de rode wouw.
Samen met Rick en Berend gingen we de steenkolenmijn in: The Big Pit. Dat was een geweldige ervaring. Een voormalige mijnwerker was onze gids. De jongens keken zuinig toen alle aanstekers en foto-apparatuur met batterijen moest worden ingeleverd. Dit was i v m eventuele gas vorming beneden. Allemaal kregen we zo’n helm met een lamp er op en gingen we met de lift de mijnschacht in naar beneden. Op een gegeven moment vroeg onze gids om de lampen uit te doen. Dan weet je wat aardedonker is.
De kustwandeling bij stralend weer langs de zuidkust even voorbij Tenby was even later één van de hoogtepunten. Berend koos daarna nog Caerfilly Castle uit om te bezichtigen en het tweetal ging toen met het vliegtuig weer op huis aan.
Dat Rick z’n paspoort even kwijt was en dat Berend z’n fotorolletje moest inleveren omdat hij foto’s wilde maken van de douane kregen we even niet mee.
Voor ons was de vakantie nog niet voorbij. Heel bijzonder was de dag naar het eiland Skomer. We hadden er prachtig weer bij en hebben de hele dag rondgewandeld te midden van puur en nog onbedorven natuur. Zó mooi! Er woont maar één man op het eiland: de Warden. Vier weken hebben we rondgetrokken door dit mooie deel van Groot Brittannië en besloten met een paar dagen Manchester bij Tom en Joan voor de deur.