‘Zo… dat wordt PTT’, zegt Johan heel laconiek als we de koffie op hebben. Hij kijkt er Rick bij aan. Ik snap er niks van. ‘Wat bedoel ie daor nou weer met? Ie hebt ok altied wat anders’. ‘Nou gewoon… Putje graven, tent opzetten tukkie doen’, antwoordt hij gevat. En zo gebeurt het. Het tentje… daar hadden we vorig weekend al mee geoefend… stond in een wip. Toen kwam de voortent van de caravan, want ik had bedacht dat het gemakkelijk kon zijn om de hond in de bench in de voortent te laten slapen. We zijn hier maar kort , maar de caravan blijft om af en toe onze roots te kunnen opzoeken. Die voortent… daar hadden we ons op verkeken. Dat kostte ons menig zweetdruppeltje voor die stond. We mogen er wel een tekening bij maken met de volgorde van de handelingen. ‘Dat rotding’, mopperde ik al, ‘wie-j brekt em straks af en hee geet de afvalbak in.’ Maar ja… als hij eenmaal staat is het wel gemakkelijk.
Intussen hebben we ons ontbijt met verse broodjes van bakker Joop al achter de kiezen. Dat is nieuw. Iedere morgen om kwart over acht komt de bakker , hij toetert een keer en de camping loopt uit voor de verse broodjes. Eitjes, wijn en bier waren al te krijgen maar dit is ook echt lekker. Voor Storm is het allemaal nieuw, vooral het aangelijnd zijn. Maar hij geniet van alle aandacht die hij krijgt. Naast ons is ook een hond: Balou, een kruising bordercollie met een Finse hond die beren op afstand houdt. De neus is iets korter dan een bordercollie en ze heeft krullen. Het is al een oude dame volgens haar baas, maar een rondje Boomgaard doet ze met gemak. Storm heeft moeite om een plek te vinden om z’n behoefte te doen. Er zijn zoveel luchtjes. Een plasje wil nog wel , maar ik moest er voor met hem voor naar het bos aan de Kruusdiek. Daar kon ik hem loslaten en was het zo gebeurd.
Rick is intussen aan z’n derde bak koffie bezig en we maken ons op om er even op uit te gaan
