Met Ben en Diny in het Kenmorehotel, het oudste hotel van Schotland.
Een paar dagen geleden toen we net de nieuwe expositie ingericht hadden in de Voorhof… dit keer de prachtige quilts van Bea van Arkel, kwam onze dominee Jan de Korte even kijken. ’s Zomers heeft hij een aantal zondagen die hij aan een bepaald onderwerp wijgt en daar ook door de week een middag of meer aan koppelt. Hij was zelf al terug van zijn vakantie samen met Margriet en dat bracht hem op het onderwerp reizen. Wij waren zijn eerste proefkonijnen geloof ik. Wat zegt het op reis zijn ons? Zelf nestelt hij zich het liefst 3 weken op één plek om er helemaal uit te zijn en ook om tot rust te komen. En vooral veel wandelen heb ik begrepen. Bij Tiny bleek vakantie het meest met reizen naar familie te maken te hebben. Co leek me een ondernemend type, maar door de kwetsbare rug van Roelie zit een echte reisvakantie er niet meer in.
“En jij dan”, vroeg Jan. “Jullie zijn ook regelmatig op pad, lees ik op je website. Wat betekent vakantie voor jullie?”
Moeilijk te zeggen. Het is zo verschillend. Onze eerste vakanties met het gezin waren naar Badenhard, de jachthut van de fam. Laborenz. Later volgde het Schwarzwald, Auvergne, Ventemiglia en Peschiera met Dick en Anda en hun jongens. Daarna heel wat vakanties met Klaas en Sanny naar de bergen. Maar toen de tijd kwam dat de jongens niet meer mee gingen, begon ons avontuur door Engeland en Schotland en is er een totaal gevoel van verwondering, de schoonheid van het Lake District en de Yorkshire Dales… en Scotland of course. Toch moet de caravan na 14 dagen weer richting zuiden gaan… naar de ferry. Dan heb ik geen haast meer, geniet van alles wat ik tegen kom. Het kijken alleen al naar de Engelse gewoontes, an awfully nice cup of tea in een tearoom… wel met een scone of ander lekkers, de fish and chips die we in elk geval één keer moeten proeven, maar eigenlijk is de jacked potatoe de topper op culinair gebied.
Eigenlijk vieren we 3 keer van een vakantie: het plannen van de route… zo ongeveer dan, want afspreken doen we niets, de reis zelf en na afloop zorgen de foto’s dat we de reis voor de derde keer beleven.
Gek is het wanneer we in Canada zijn bij Fred en Gera, al is het 6 weken, dat ik geen gevoel van heimwee ken. Het voelt een beetje als thuis. Ook tijdens de reis van 7 weken door Nieuw Zeeland had ik geen greintje heimwee. We hebben beiden genoten van alle avontuur en prachtige natuur èn ons gezelschap.
We hebben net weer prachtige dagen gehad bij Dick en Anda in Z Frankrijk, we hebben onze Vlaamse vriendin weer ontmoet in Brugge. En tot slot gaf ons bezoek aan Wim en Marjan in Vlissingen een mooi slot aan de 10-daagse.
Hebben jullie dat nou ook als je weer thuis komt… dat je ook dan weer verrast bent door de sfeer en schoonheid van je eigen omgeving. Heel even hoef je helemaal niets meer.
Oost West … thuis best.
Maar zal ik eens wat vertellen? We hebben net een boek gekocht Camperreizen USA en Canada van Aad Struijk. De voorbereiding voor onze trip in september is dus al begonnen.
Ik begin wel benieuwd te worden wat Jan de Korte gaat uitwerken over dit onderwerp.