foto: de cover van Rick.
Nadat ik mijn boek over onze jongste zoon Mark had voltooid en het boek MARK bij de uitgever lag was het klaar, dacht ik. Ik begon me beter te voelen, kon het leven weer aan.
Ineens kwam het besef dat al de stappen die we met Mark doorlopen hebben van ontkenning tot en met de acceptatie in de loop van deze laatste 4 jaar, ook geldt voor ons leven met Rick dat ons vanaf zijn geboorte tot nu toe gevormd heeft.
Het leven met Mark was altijd vol bedrijvigheid en passie en ik schreef over hem omdat ik niet anders meer kon. Er was zoveel gebeurd dat ik aan het eind van mijn krachten was en een uitlaatklep zocht. ‘Doen, mam, het zal je helpen’, had hij gezegd.
De problemen over onze jongste zoon stapelden zich op en werden zo erg op dat wij hem verloren en het hem zijn leven kostte.
Ondanks of misschien wel dankzij zijn beperkingen is Rick uitgegroeid tot een volwassen man die heeft leren leven met zijn handicap en een bijzondere plek inneemt in onze familie en zijn werkkring. Door problemen bij zijn geboorte was er een hersenbeschadiging ontstaan.
We hebben hem gesteund wat we konden om hem een plek in de samenleving te geven.
Rick is eerlijk, puur, recht op de man af en laat ons glimlachen met zijn cryptische omschrijvingen. Hij heeft een duidelijke mening over alles en is geïnteresseerd in zijn omgeving, zijn afkomst en geschiedenis.
Ons leven met Rick was een leven met heel wat obstakels, maar ook een leven waarin we dankbaar kunnen zijn om wie hij is en voor al de mensen om ons heen die Rick een plekje in hun hart gunden. En dat wilde ik weergeven in dit nieuwe boek ‘Rick’.
Nog heel even, maar Rick komt er aan!