Het blijft een regelaar. Stap voor stap nam hij het hele proces met me door, het proces van de Pet- CT-scan. Het is een heel gedoe en neemt bijna 2 uur in beslag. Het scheelt dat hij dit keer dat extra drankje niet hoeft te nemen.
Een liter water drinken de 2 uur voor de opname, niet eten, brood mee voor er na. En gemakkelijke kleding aan zonder ritsen.‘ Ik had zijn gemakkelijk zittende trainingstenue al uitgewassen na de laatste chemo, maar nu doet het toch alweer goede diensten.
‘Lees jij het ook nog even door voor als ik iets oversla. Haal je ook intussen die ‘mongolendrank’ bij de apotheek’. Het is een laxeerdrankje dat bij de pijnstillers hoort. Voorlopig zit hij daar nog aan vast.
‘O, denk je meteen ook aan extra pleisters voor de wond van de pacemaker. En kun je als je tijd hebt ook even langs assistente Corrie lopen om te vragen of de uitslag van de Pet/CT-scan uitgeprint meegegeven kan worden als we op 7 augustus bij dokter Komdeur voor de uitslag zijn. Orthopeed Oveste wil graag zekerheid voor ze plannen voor de heup kan maken’
Gelukkig trekt de wond van de pacemaker niet meer en lijkt goed te genezen.
Ach… het ritueel van ziekenhuisbezoeken begint warempel te wennen.
Ik heb hem net afgeleverd bij de radiologie, heb alle opdrachten vervuld en zit achter de cappuccino in het cafeetje hier.
