Het was even bijkomen na twee begrafenissen afgelopen week. Toch was het goed om er bij te kunnen zijn en veel mooie herinneringen op te halen, dankbaar te zijn voor wie ze waren. Ik vertelde al over onze trouwe zwemvriendin Anja. We haalden gisteren met ons groepje opnieuw herinneringen op aan haar. Altijd trouw aan de mensen om haar heen.
Nu was het Roel, de man van mijn studievriendin Erna die later ook warm contact kreeg met mijn ouderlijk huis en met Diny. Met Roel samen en hun beide dochters vormden ze een warm gezin die zich echt gesetteld hadden in Nieuwlande, hier dichtbij. Roel en Erna waren hier een begrip. Ook na zijn vervroegde pensionering bleven ze zich inzetten voor de mensen daar èn we hoorden over een schoolproject in Wit Rusland waar Roel zich met vrienden voor inzette en zijn kundigheid met hout kon laten zien. Beiden zijn een paar jaar geleden zelfs geridderd voor hun grote inzet voor hun omgeving.
Zo timmerde hij zelf met behulp van een goede vriend zijn eigen kist, toen hij wist dat hij niet meer zou herstellen Hij werd na de dankdienst voor zijn leven in een stampvol klein kerkje in Nieuwlande in besloten kring begraven in Eext, de plek waar hij geboren is en waar zijn ouders en kleine zusje ook begraven zijn. Zo was voor hem de cirkel rond, de alfa en de omega, het begin en het einde.
Foto: eind 2015, bij een gezellig bezoekje bij ons aan het Schoolpad