1964- Schoolkamp in Ede met de hoogste klas van de van Heemstraschool. Roelie en ik waren beide mee, samen met collega’s Steenstra en Dekker. Roelie l. 2e rij, Steenstra links boven, Bart Dekker middelster rij r. en ik ergens in het midden, donkere trui.
Vandaag is Roelie jarig. We hadden veel gemeenschappelijk toen we in 1962 als 19 jarigen op de van Heemstraschool in Hattem onze loopbaan begonnen. Beiden waren we opgegroeid op een boerderij, hadden de MMS doorlopen en daarna de laatste jaren van de Kweekschool. Allebei waren we ‘op kamers’, zoals dat wel genoemd werd. Ik bij mevr. Sobering en zij bij een collega, juffr. Offringa. We hadden veel bij te praten. De eerste sint werd met een stel jongere collega’s gevierd op een zondagavond. Beiden kwamen we net van huis met de bus aan en werden opgehaald door collega Johan Frijling met een soort kar. Daar werden we in optocht mee naar de Randweg vervoerd waar het feest zou plaatsvinden. Zie je het voor je? Onze klassen waren naast elkaar en in de pauzes zaten we bij elkaar of liepen samen op het plein. Ik denk dat we veel steun aan elkaar hebben gehad. Gelijk met ons begon ook Bart Dekker, net uit dienst, en dat gaf veel vertier binnen dit toch wat klassieke clubje collega’s. Hij had een joviale manier van lesgeven en in zijn omgang met leerlingen. Ik zie hem nog tijdens een gymles een wat onhandig meisje buiten op het plein ergens overheen tillen, anders was ze tegen het obstakel gebotst.
Beiden ontmoetten we onze toekomstige mannen en trouwden binnen drie jaar. Zij met Ab en ik met Wim. De familie van der Kolk had haar zo’n beetje geadopteerd en bij veel hoogtijdagen waren jullie er bij en wij bij die van jullie. Toen wij naar Aalten en later naar Hengelo verhuisden werd het contact wat minder frequent. Beiden waren we druk met onze gezinnen. En telefoon hadden we toen nog niet. Maar toch… als we elkaar zagen was het weer net als vroeger.
Er is veel gebeurd in de afgelopen 50 jaar, hoogtepunten en mindere belevenissen. Toen ik 65 werd kwamen ze zo maar vanuit Gelselaar naar Emmen. Nu woont ze in een gezellig binnenstadje in de Achterhoek en hebben we elkaar deze zomer nog gezien.
Tja… sommige mensen gaan een tijdje samen met je op in het leven, gaan dan hun eigen weg en soms zie je elkaar later weer terug. Maar een eenmaal opgebouwde vriendschap zoals deze….zal altijd blijven.