‘Had je er dan een strikje om gedaan?’, vroeg een van de dames ons van de fietsploeg van Passage Zuidbarge Rietlanden aan Roelie. We hadden een fietstochtje gepland om aan het eind Roelie Drenthen te bezoeken die al zolang zit te klungelen met haar been. Ze had hem op een wit kussen liggen en als ze toch geweten had dat we kwamen… dan…
Zoon Wim had het goed gespeeld. Roelie had niks door gehad. Ze hadden haar een dagje opgehaald vanuit haar appartementje in Schoonebeek waar ze eindelijk een plekje heeft gevonden waar ze zich echt thuis kan voelen na veel tijd in ziekenhuizen en verpleegtehuizen te hebben doorgebracht. Zo zat ze aan een hele grote tafel te wachten tot de mannen van de zgn vergadering van zoon Wim zouden komen opdagen. Zelfs toen Dinie Kalteren als eerste kwam dacht ze dat zij gewoon even een bezoekje kwam brengen omdat zij misschien gehoord had dat ze een dagje in haar oude huis zou zijn. Even later kwam de verrassing. Niks geen mannenvergadering maar haar eigen Passage vrouwen van Zuidbarge Rietlanden waar zij zolang lid van is geweest.
De koffie stond klaar en zoon Wim kwam met taarten aanzetten die door Hilly vakkundig aangesneden werden.
