Hetty Site

’s Nachts slapen we…. ik uitgeteld.

Jammer dan… Rick heeft niks voor ze!

Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn met lammeren. Het is wat dat betreft net als bij baby’s. Soms kan het even tegen zitten. Ik denk slim te zijn door er telkens twee uit de wei te laten om de fles te geven, maar ik heb even buiten de kracht van Bram gerekend en ze breken er allemaal uit. Het hele spul loopt te mekkeren en te duwen om die twee die aan de beurt zijn en doen hun best om de speen voor zichzelf op te eisen. Geen doen! Met dit weer heb je meteen het zweet op de rug. Er moet al met straffe hand geregeerd worden.
Er is er één bij die precies op Beertje lijkt van twee jaar geleden. Die werd gisteren door Eva Plop genoemd. We hebben nu een Bram en een Plop. De rest komt nog want Eva wil ze beslist allemaal een naam geven.
Vanmorgen wilde het kleine witje van de drieling niet drinken. Je denkt meteen al dat die longontsteking heeft. Daar zijn we de vorige keer ook een lam aan verloren omdat we dat niet vroeg genoeg door hadden. Maar even later toen ik naar schilderen was kreeg Wim er met gemak 200ml in. En ik zag me al bij onze dokter Harrie zitten.
Het scheelt dat ze allemaal als hondjes achter je aan lopen of liever gezegd lammetjes, want hondjes lopen eerder van je weg. Alleen het verstotelingetje wil niet bij je komen . Wanneer je die wilt pakken gaat ze er juist vandoor. Je zou zeggen: getraumatiseerd. We waren erbij toen ze voor de zoveelste keer door de moeder keihard in een hoek werd getrapt toen ze wilde drinken. Vreselijk om te zien. Haar grotere lam kreeg alle ruimte en aandacht, maar deze kleine wilde ze gewoon niet. Nou wij wel en ze groeit al lekker. Bij de fam. Brands in Balkbrug hadden ze ook een paar dassekop-ooien. Die zijn wel heel bijzonder. Witte wenkbrauwen, witte onderkant van de kop en ook aan de achterkant wit.
Alle zeven lammeren krijgen nu 4 x per dag de fles. “En ’s nachts dan….”, vroeg iemand. Nee….. ’s nachts slapen we… ik uitgeteld.