Het is een paar jaar later. Ook deze foto van Mark met Sacha laat iets zien van: ik en mijn vriendje. Natuurlijk was dit ook weer op de Boomgaard.Ik heb vanzelf zitten spitten in de voorraad foto’s en dia’s maar kan uit deze tijd niets vinden van Gerhard of Rick met een hond. Sacha was een superlieve hond. Toen waren er ook nog katten op de boerderij, waaronder Miesje en haar nakomelingen.
Toen Johan en Joke na Sacha een nieuwe hond kregen was het helemaal gebeurd met de katten. Jansen was een levensgrote herdershond…een Duitse herder met een blik in de ogen van: ik lust jullie rauw. Maar voor eigen volk was hij lief. Wanneer Gerda Lettink even aan kwam fietsen begon ze bij de weg al te roepen van "…Jansen …Jaaaaansen….Ik bun het heur"!
Als je met de auto aan kwam rijden haalde hij je al half bij de weg op en liep naast de auto mee met zijn enorme kop bij het zijraam pal naast me. Wij kenden hem en onder luid geblaf stapten we uit. Dat blaffen stopte pas als Johan of Joke hem tot de orde riepen.
Je kunt je voorstellen dat een onbekende niet zomaar uit z’n auto stapte.
Toen Mark een jaar of 14 was en Gerhard 18 waren ze eens op "De Boomgaard". Iedereen ging naar binnen om koffie te drinken. Mark was de laatste…maar met een flinke grom ging Jansen voor hem staan. Mark durfde geen stap meer te verzetten en riep Johan. Toen pas liet Jansen hem binnen. Misschien had hij een zeer plekje waar Mark hem aangeraakt heeft. We zullen het nooit weten.
