Eva bij de pony’s.
De dag voor we op vakantie zouden gaan komt Wim thuis met de mededeling: ”Kees heeft wel belangstelling voor onze lammeren”. ”Kees”? “Ja… Kees van Valerius en hij komt morgenvroeg even kijken”.
We hadden inderdaad afgesproken dat de lammeren weg zouden gaan vóór de winter. Voor Mark zou het ook wat werk minder zijn tijdens de oppas.
Op de dag van vertrek komt Kees, een vriendelijke man, die ook als hobby schapen houdt.
Terwijl hij onze lammeren bekijkt en Brammetje eens in de rug knijpt gaat zijn oog ook naar onze pony’s. “Bint die ook van jullie”? Ja als de pony’s ons zien bij het hek, staan ze al op een rijtje te wachten tot één van ons met brood komt. Amber en Sara bij elkaar en Hector op een afstandje. Die heeft niet veel in te brengen bij de beide dames.
“Die zwarte”, zeg ik, “daar kan ik niet goed mee overweg. Je kunt haar zo pakken, maar verder kun je er niks mee. Als Eva er is traint ze van alles met Amber, maar met Sara wil het maar niet.” Ze zijn pas drie jaar en dat moet toch kunnen.
Kees vertrekt en belt even later op en doet een bod op de lammeren èn Sara. We hoeven niet lang na te denken. De lammeren mogen nog een paar maanden blijven lopen, altijd prettiger dan dat ze meteen naar de slacht moeten. Het blijft altijd moeilijk om er afstand van te doen.
Kees komt meteen met de kar en haalt eerst de lammeren en even later komt hij voor Sara.
Ik zie de bui al hangen. Ik moet de hele wei met haar door en ze vertikt het meestal om mee te lopen. Ik kan haar zo pakken en als ze aan het touw zit zeg ik zoiets van: “Zo Sara… kom maar mee… je krijgt een hele lieve baas, dat zul je zien”. Tot mijn verbazing hoef ik niet eens aan het touw te trekken en loopt madammeke opgewekt mee, een hinnikende Amber achterlatend.
We lopen de wei uit en meteen door naar de ponykar. Ze loopt zonder te aarzelen de kar in en laat zich door Kees netjes vastzetten. Ik ben perplex. Snap jij het?
The day before we leave for our holiday with Rick Wim is coming home and said: “Kees would like to buy our lambs, kKees from the menschoir Valerius.
And indeed we had an appointment to sell the lambs in autumn. And.. it would give less work for Mark when he took care of our house and animals.
Next morning Kees is coming and has a look at our lambs and while he is pinching Bram in his back he is looking at the pony’s in the meadow at the end. All three are standing near the gate waiting if one of us would come with a piece of bread. Amber and Sara near to each other and a little further Hector. The ladies are the boss.
“That black one”, I said, “I cannot cope with her. I can catch her, but no way that she is doing what I want her to do. When Eva is here she is busy with Amber, brushing and talking and training several things, but this one, Sara, doesn’t want anything like that”. And she is just three years old.
Kees is leaving and after half an hour he phones us with a proposition to buy the lambs and Sara too. We don’t need to think and Kees comes and brings the lambs to his home and after that he’s coming to collect Sara. I see what’s coming…. I have to walk with her through the first meadow about 100 meter and usually she doesn’t want to walk with me.
When I took her I said to her something like: ”Sara come on… I’m so sorry….I’m sure you will get a very nice new boss”. And then …. She walks with me as she never did before, a neighing Amber leaving behind. She walks with me straight to the pony cart and walks in and let Kees tighten the rope. I’m flabbergasted. Do you get it?