Coba, een van onze eerste schapen, met haar witte tweeling.
Rijdende over veld en wegen zie je vaak hele kuddes schapen lopen met een grote gekleurde vlek op hun achterlijf. Dat is het teken dat ze onder handen zijn genomen door de ram die in de periode van dekking een dekblok om heeft, nou ja…. onder handen..? Het zijn vaak kuddes van schapenhouders die hun bestaan hebben in het fokken van schapen en vooral voor de verkoop van vlees. Ik vind het zelf een lelijk gezicht, al die kleuren op de wol en meteen ook zoiets als… jij hebt je weer mooi te grazen laten nemen.
Nee bij ons had de ram geen blok om toen we 22 jaar geleden met schapen begonnen. Als we zelf geen jonge ram hadden kwam schapenhandelaar Akker er met eentje aan die tijdelijk bij ons in de wei logeerde. Ik zag ook nooit een ram in actie. Dat gebeurde blijkbaar in het diepste geheim. De verrassing kwam in het voorjaar. Het ene na het andere lam werd geboren. Nooit bleef er eentje zonder nakroost. De geboortes bij de Texelaars waren niet altijd vlekkeloos. Ze hebben brede koppen en flinke schouders. Onze steun en toeverlaat Frans Kollmer riepen we eerst. De Texelaars krijgen vaak twee lammeren. Wanneer de geboorte van het tweede lam op zich liet wachten had hij de volgende tactiek: ‘Laot em maor effen met rust, gewoon koffie drinken binnen’. Vaak lag het tweede lam er bij als je dan terug kwam. Toch hebben we de hulp van dokter Harry wel eens nodig gehad.
Nu bij de Schoonebekers en de Herdwicks van Rob gaan de geboortes heel gemakkelijk. En nee, ook hier zie ik weinig actie van de ram in de wei. Toevallig dat ze afgelopen zondag samen naar me toe kwamen toen ik ze riep. De ram kreeg zo de geur van een van de Herdwick ooien in zijn neus zodat hij spontaan in actie kwam. Rob informeerde al of er verder wat actie te zien was wat betreft dekkingen. De ram zie ik wel veel snuiven en snuffelen. Maar nee Rob, ook deze schapen houden hun sexleven het liefst geheim. En geef ze eens ongelijk. Laat je maar verrassen.