Zaterdag – Gisteren was de dag dat ik vooral niet aan de onverwachts problematische ontwikkeling van onze trouwe C5 wilde denken. Maar vandaag kunnen we er niet onder uit. Wanneer we toch gewoon op vakantie willen straks moeten er spijkers met koppen geslagen worden. Gisternacht lag Wim al wakker van de hele papierwinkel die wel of niet moest gebeuren. Ik lag de afgelopen nacht met de verkoper te bakkeleien. Vanmorgen na de koffie gaan we dus op pad om een paar proefritjes te maken.
De keus was in eerste instantie op de C5 stationcar gevallen, de sesy car zoals die door mama steeds genoemd werd. Voor haar was het net een model lijkwagen. Gek dat zoiets steeds blijft hangen. Maar ja toen ik Wim, toen we elkaar net kenden, een ‘sesycar’ aanwees, dacht ik dat hij niet weer bijkwam.
Ook de C4 Picasso met semi automaat staat voor ons klaar om uit te proberen. Die nemen we eerst mee en Wim trapt hem eens even lekker op de staart. Hij zoeft erover. Ook heeft deze auto wat extra’s waar Wim erg gecharmeerd van is. Daarna is de C5 aan de beurt. Prima, niks mis mee, maar ja ook niks geen nieuws. Het is dubben tussen deze twee, of….? Want de C3 die ons in nieuwstaat ook wel lijkt is net krap aan om de caravan te trekken en dat willen we toch nog graag een paar jaar blijven doen.
De beste man laat ons even alleen als we er samen nog niet echt uit zijn. Hij doet er bij de Picasso toch nog wat af om de spanning er in te houden en meldt dat de C5 toch echt een plaatje is.
Het is de Picasso geworden.
[i]Saturday–It wasn’t the day to think about the unexpected problems with our Citroen C5 yesterday. But when we want to go on vacation next week we have to do something…
The first night after the break down Wim woke up in the middle of the night thinking about all the paperwork we had to do or not to do. Last night I couldn’t sleep while I had a heavy discussion with the salesman..
This morning after the coffee break we will go for a few test drives. Our first choice is another C5, the stationcar or, as Mama used to say, the sesy car. It looks like a funeral car, she said. When I just met Wim I used that word too, sesy car, I never heard an other word. Wim died of laughing. It’s strange you always remember such things.
But also the C4 Picasso is ready for a test drive. That’s the first one we’re going to test. It feels great, it has a lot of nice extra’s Wim will love. Then we take the C5 for a test. O.k., nothing wrong, just like we were used to. But also nothing new. It’s between these two… or…? I like the C3 too, a new one, it’s a pity she has not enough power to pull our caravan. And that’s what we like to do for a couple of years.
The salesman notices we’re not sure yet and leaves us for a moment. He tries to get us out of the
indecisiveness by giving a lower price, the real lowest one for the Picasso and declares that the C5 is a beauty.
It will be the Citroen Picasso.
[/i]