Ineens is alles wat met de sint te maken had opgeruimd en de kerstbomen, kerstmannen op slee, ze zijn er al weer. Hier en daar mag je nog in een schaal pepernoten grabbelen en dat is het dan.
De Sint anno 2018 is terug naar Spanje. Vanwege alle leuke familieherinneringen over het sinterklaasfeest kon ik maar moeilijk wennen aan het feit dat de jongens er geen zin meer in hadden. Robin en Eva waren intussen 14 of 15 en ze gingen over op Kerst. Daar was geen praten tegen.
Buurvrouw Anja hoorde mijn relaas eens aan en zei zo tussen neus en lippen: ’Jullie mogen hier wel chocolademelk met slagroom komen drinken?’ Zij hebben ook drie jongens die nu aan het opgroeien zijn en die we regelmatig zien voor een praatje, een spelletje of wat hulp voor in de tuin of oppas voor de honden.
En zo zaten we gisteravond bij Alle en Anja achter de chocomel. Natuurlijk kwamen er kleine cadeautjes bij met een klein gedichtje. Erg gezellig allemaal.
‘Zullen we volgend jaar eens lootjes gaan trekken’, stelde Anja voor. Ik vind het een goed idee.
