Wel heel lang geleden was ik zó teleurgesteld dat sinterklaas niet voor de cadeautjes zorgde maar dat pa en mama, opoe en opa dat deden. Niet alleen teleurgesteld, maar boos dat ze me zo voor de gek hadden gehouden. Ik wilde het niet geloven. Tot mama uitlegde dat de houten poppenwagen bij Ruiterkamp gemaakt was en nadat pa de buitenkant groen en binnenin crème geverfd had hij in de diepe kast op opa en opoes kamer had staan drogen.
Die boosheid was gauw over en de jaren erop was het weer mooi om te zien hoe Johan en Henk zo helemaal onder de indruk waren van de sint die door het kleine raampje in de voordeur met mama overlegde over die zoete kindertjes die wel een liedje voor hem konden zingen. Ik zie nog de bibberende pijpjes van Henks broekje toen hij van sinterklaas kapoentje zong.
En wat hebben we al veel sinterklaasavonden meegemaakt…. In Linde, Hattem, Aalten, Hengelo, Vorden en Emmen. Volgens mij was het dit jaar voor het eerst dat het niet gevierd zou worden wegens te druk, we vieren al kerst, geen zin enz. Toen bij Ben en Diny de jongens dit jaar ook niet in waren voor de sint boekten die meteen een paar dagen Sauerland. En toen Jaap op het laatste moment toch wel sint wilde vieren was het: jammer dan… te laat!
Aan Wim heb ik ook al geen beste wat sint betreft, maar toen ik vandaag uiteindelijk in de aanval ging, hielp hij toch mee. Vanavond gingen we dus samen op pad om bij onze kinderen zelf voor sint te spelen. In het verleden deden we dat wel eens om mensen te verrassen… je weet wel aanbellen, pakje neerleggen en hard wegrennen, maar dit keer leverde sint Schoolpad de verrassingszak persoonlijk af met een gedicht die er op neerkwam dat sint heel graag zijn verjaardag volgend jaar aan het Schoolpad zou willen vieren. Maakt ook niet uit… wij hebben een leuke avond gehad op drie adressen.
