En zo is het alweer sinterklaasavond. Nou ja… een dagje eerder gevierd, samen met de Timmers. Onze kinderen haakten af, maar aanvaardden wel dankbaar de chocoladeletter die ik ze meegaf toen ze gisteren hier waren. Die van Rick had ik zo verstopt dat hij hem a.s. zaterdag pas krijgt.
Ik vertelde over mijn vroegste ervaringen met de sint, over het paard met laken om die langs het raam kwam lopen naar de voordeur en mama die er een hele vertoning van maakte in het gesprekje met de sint, natuurlijk in de persoon van vader Hein met een donkere stem voor de gelegenheid. En dat ik zo boos was dat de sint niet de echte sint was maar dat pa een wiegje had getimmerd en die na het verven te drogen had gezet in de diepe kast in opa- en opoes slaapkamer. Ik moest het wel geloven temeer daar ik de wortels die we in de klompjes hadden gestopt voor het paard van de sint op de deel weer terugvonden.
De avond met onze buurtjes was gezellig als altijd. Er was taart en warme chocolademelk met slagroom. Verwennerij zo samen. De cadeautjes vielen in de smaak net als de gedichtjes met of zonder boodschap. Dit keer had ik de Harley Davidson van Alle vereeuwigd en ik zag dat hij dat leuk vond. Weer wat anders dan honden of schapen.
De zondag is weer voorbij en we gaan opgeruimd verder naar de Kerst.