Sjoukje met haar veulen. Ze kent Sjoukje precies. Een zinnig vulleken, zou pa zeggen. Zinnig, ook zo’n woord dat je niet goed in het Nederlands kunt vertalen. Haar zoon Roelof heeft een maand vanuit haar huis gewerkt om te helpen tijdens de bevalling en de eerste tijd van dit veulen. Hij vond het mooi om haar zo te helpen en heeft iets met paarden, weet er mee om te gaan. Een soort paardenfluisteraar. Bovendien een eerbetoon aan vader Jan die vorig jaar overleed.
