Regelmatig winnen we een kleinigheid bij de Postcodeloterij, een koek in koektrommel, een vegapakket of ijsjes en daar doen we het dan maar mee. Die keer waren het kaartjes voor de film en zo kom je nog eens ergens.
Die woensdag ging het eindelijk weer eens gebeuren, samen naar de bioscoop. Na de Bruidsvlucht, alweer een jaar of 10 geleden hielden we het bij de tv. Maar nu kregen we kaartjes aangeboden van de Postcodeloterij. De film Soof zou het zijn en die draaide ook hier in Emmen in Utopolis. Toen we zondag op Wim z’n verjaardagsfeestje het onderwerp aansneden had ik mijn twijfels en ik vroeg me af of het wel iets voor Wim zou zijn. Bij hem is het helemaal geweldig als er maar oorlog of boksen in voorkomt. Toen ik het ter sprake bracht bleek Joke er al met Joanne naar toe te zijn geweest en die waren lovend. Maar Soof… wat een naam en de inhoud… leek mij wel wat, maar zou Wim ook….? ‘Daor ku’j geröst met Wim hengaon’, meldde Diny, ‘Wouter is der ok hen ‘ewes en die von em de muuite weerd.’ Dat gaf de doorslag.
Dus… die avond werd het Soof avond. Nou ja… niet helemaal. ‘Ik wil der wel op tied weer wean’, zei Wim, ‘ want um half 10 begint Midsummer Murders.’
Wat Wim er aan vond? Kon hij het waarderen… of zei hij dat maar om mij een plezier te doen? Het geeft in elk geval een ‘uitgevoel’. Dat is zeker…
Wat een ervaring! Ik was al bijna vergeten hoe groot het scherm in Utopolis was en hoe aangenaam de stoelen waren. ’t Zal eerst wel allemaole reclame wean’, zei Wim nog. Die was nog wat voorzichtig in z’n uitlatingen toen we gisteravond zaal 5 betraden van deze moderne bioscoop. Ach… maar ook de reclame en de voorfilmpjes waren leuk. En Soof…?? We hebben ons beiden enorm vermaakt. Een heerlijke film die je laat verlangen naar meer… Wim z’n belangstelling gaat meer uit naar spektakelfilms maar deze kon hij ook waarderen. Wouter had gelijk.
‘Moeten we vaker doen’, besloten we toen we in de miezerige regen naar huis reden en ons voor de tv zetten voor een oudere aflevering van Midsummer Murders.