Henk en Johan.
54 jaar geleden werd mijn broer Johan geboren. Ik was indertijd 10 jaar en kan het me nog prima herinneren. 10 pond en 1 ons woog hij en dat was niet mis.( weblog 2- 30 augustus ) We zouden er vandaag naar toe, naar Johan en Joke op De Boomgaard. Meestal vieren we dan ook de verjaardag van zwager Ben mee. Een familyweekend!
Gistermiddag gaat Wim nog even de auto laten wassen, een grondige beurt dit keer na al dat zout op de weg.
Steunend en kreunend komt hij wat later weer thuis. "Uitgegleden!…. Ik ging helemaal in een spagaat en ving me op met één hand." Gevolg: pols wat gekneusd èn de spieren aan de binnenkant van beide benen uitgerekt. Ik had in Nw Zeeland een natuurlijk zalfje gekocht voor m’n eigen spieren en dat hebben we royaal op de geplaagde plekken gesmeerd. Arnica, hypericum, calendula en pepermunt zit er in. En…. ik heb letterlijk de aanwijzing: "rub lovingly" opgevolgd. Het hele bed rook ’s avonds naar pepermunt. Lekker!
Maar afdoende was het nog niet. Toen we vanmorgen wakker werden begon het gekreun opnieuw. We hebben Johan maar gebeld, gefeliciteerd en een nieuwe afspraak gemaakt. Wim heeft nu de pijnstillers maar aangesproken. Gerhard , Judith en Robin komen nu vanmiddag en natuurlijk is Rick ook van de partij. Dat geeft gelukkig wat afleiding en wordt het beslist heel gezellig!
We leven met hem mee!! Echt waar!