In de psychologie wordt wel eens over spiegelen gesproken. Toen Rick een paar jaar terug op een cursus zat heeft hij daar ook kennis mee gemaakt en leren gebruiken. Ik kwam dit sprookje tegen en denk dat spiegelen iets is voor ons allemaal.
Een Indisch sprookje vertelt over een hond die in een kamer rondrende, waarvan alle wanden van spiegels voorzien waren.
Plotseling zag hij veel honden, en hij werd woedend, liet zijn tanden zien en gromde.
Alle honden in de spiegel werden even woedend, lieten hun tanden zien en gromden.
De hond schrok en begon rondjes te lopen tot hij eindelijk in elkaar stortte.
Had hij maar éénmaal met zijn staart moeten kwispelen … dan hadden al zijn spiegelbeelden hetzelfde vriendelijke gebaar teruggegeven.