Plezier hadden ze wel die twee… op die vakantie in Hessen. We wandelden de berg af en weer op en de natuur was prachtig, maar wat we ook probeerden.. we hoorden geen vogel of zagen geen haas met die twee bij ons.
Dat gedoe met stokken zat er al vroeg in. Wanneer Wim van z’n werk bij Stork thuiskwam moesten alle stokken die er verzameld waren weer teruggebracht worden naar het Weusthagbos. Het was geen groot bos maar groot genoeg voor een wandeling en een trimbaan. Bovendien was er een hertenkamp. En altijd vonden die jongens van ons wat.
Hier in Hessen op de Meissner probeerden we nog wel om ze te vertellen over natuur en de dieren die er te zien zouden zijn als je stil was, maar nee… stokken waren veel mooier en er werd steevast bij gezongen. Waar zouden ze dat toch van hebben?
