De omgeving van het klooster in Ter Apel lijkt wel in een Achterhoekse omgeving te staan, maar het is hier echt Groningen, wel helemaal in de zuidelijke punt. Het hele Westerwolde is prachtig, niet dat de rest van Groningen niet mooi is, maar anders. Het wijdse land van Noord Groningen is van een andere schoonheid. Als het koolzaad bloeit weet je niet wat je ziet. Maar wij waren gisteren een middagje uit met de groep van V en T, Vorming en Toerusting. Onze aanhang mocht mee, want dit was een uitje aan het eind van het seizoen. Het klooster is bijzonder hier in het noorden. Doordat de abt van het klooster in de tijd van de Hervorming slim meedacht en meeveranderde was het de redding van veel beelden die daardoor bewaard zijn gebleven. In een gang staan veel heiligenbeelden opgesteld: Franciscus van Assisi, Anthonius van Padua, Barbara, Maria en meer. Wim heeft hier al eens met zijn mannenkoor Valerius opgetreden. Klonk erg mooi. In de kruidentuin stonden veel geneeskrachtige kruiden en warempel het kruid tegen jicht, Colchium stond er ook. In Wim z’n medicijnen die hij gebruikt heeft zat het ook.
Het slot van de middag werd een etentje in het nabij gelegen Boschhuis. Bijzondere afsluiting en erg gezellig.
