De buren, Alle en Anja, hebben een nieuwe pup. Tess is haar naam, een speelse Mechelse herder.
Doet mij meteen aan Tessa denken, de bordercollie die wij zolang bij ons hadden. Eigenlijk was het de hond van Mark, maar Ollie,de kleine Schotse terriër van Jennifer, kon niet erg met haar overweg en andersom. Tja… en zo hadden wij weer twee honden. Dat maakte ons niets uit. Tessa was een lieve attente hond en kon uitstekend met Scott samen. Ze kregen zelfs twee nestjes wat een geweldige ervaring was.
Alle pups hadden een eigen karakter. Zo noemden wij er eentje al Columbus omdat die als hij de kans kreeg alleen op onderzoek uit ging, zelfs op het land van de boer. Eentje was bijzonder nieuwsgierig en was niet bij Wim weg te slaan toen die de buitenren aan het timmeren was. Zij werd ons ’timmervrouwtje’. Ze kregen allemaal een thuis waar ze hoorden. Toen de laatste mensen kwamen om een pupje, een teefje, was alleen de donkerste nog over. De familie kwam met z’n allen en toen ik dit laatste teefje aan de familie liet zien zeiden ze meteen: ’O, we hoopten al zo dat het die donkere zou zijn, we hadden al een naam bedacht: Sam’. Queeny was intussen al uitgekozen door Eva, vanwege het ronde ‘kroontje’ op haar kop. De laatste pups zijn van bijna 11 jaar geleden en Tessa en Scott zijn er beiden al niet meer. Toen bijna 5 jaar geleden Tessa overleed wilden we nog heel graag een nieuwe hond. Zeg nou zelf, een boerderijtje buitenaf, daar hoort een hond bij. Maar ja… wij zijn al op leeftijd. ‘Geen probleem’, vond Mark, ’ik ben er ook nog’. Dat gaf de doorslag en wij kregen Storm, de pup die erg op onze eerste hondje leek. Vanaf het begin was Storm verknocht aan Mark. Als hij bij Mark op schoot zat liet hij merken dat hij de baas was. Queeny vond het allemaal best, liet Storm in zijn waarde. Dat alles zo anders zou lopen……
Nu zijn Queeny en Storm beste vrienden, maar nog steeds als je Queeny roept, staat Storm het eerste bij je. Ikke ikke…het blijft een macho!
