‘Ik ben tevreden’, zei orthopeed van Overvest. Ze had net de heupfoto bekeken die een kwartier eerder gemaakt was en die zag er nog steeds goed uit. Het is precies 8 maanden na de hersteloperatie van Wims linker heup en we zijn nu voor de 3e controle in het Isala ziekenhuis in Zwolle. De vorige keer, begin maart, was het net voor de corona crisis en konden we zonder allerlei voorzorgsmaatregelen naar binnen. Nu was er net als in het Scheper ziekenhuis in Emmen en is ook hier een hele witte tent voor de ingang gebouwd met 4 tafels en een ingepakte figuur er achter die je de bekende vragen stelde. Hier was het nog uitgebreider dan in Emmen.
‘Is het nodig dat u met z’n tweeën komt?’, was de laatste vraag. Wij vinden van wel.
‘Ik kan niet lopen’, zei Wim maar zittend in zijn inklapbare scootmobiel. Soms moet je even overdrijven.
‘Ja, anders krijgt u straks binnen problemen’. Niks van gemerkt gelukkig.
Ja, van Overvest is tevreden. ‘Ben jij dat ook?’, vroeg ze Wim. Wat betreft de heup zijn we dat zeker en Wim vertelde over het hartfalen dat roet in het eten strooit en wilde uitleggen waar dat door kwam. Van Overvest wuifde het weg. ‘Daar weet ik niks van, cardiologie is een ander terrein’, vulde ze aan. Maar ze hoopt dat de heup zijn tijd goed kan uitzitten anders moet er opnieuw een kleine reparatie aan gebeuren. Ja, dat is meer haar afdeling.
Op de terugweg gaat de auto vanzelf naar rechts ter hoogte van de Lichtmis en trakteren we onszelf op een versierde Angusburger met frietjes. De laatste keer was van voor de crisis. Het was lekker! Net of we het verdiend hadden.
Foto: 21-12-2019 De inklapbare scootmobiel blijkt een uitkomst bij het boodschappen doen of zoals vandaag voor de afstanden binnen het Isala.