‘Meneer, wat zijn de andere van de 10 geboden?’, vroeg een van zijn leerlingen nadat Rinus de eerste bekend maakte:
‘Gedraag je bij Rits, anders ben je in een flits er uit bij Rits’. ‘O, ik wil hem nog wel een keer herhalen. Hou je daar eerst maar eens aan’.
Een van de leuke dingen wanneer je je plannen voor het uitgeven van je boek bekend maakt, is het hernieuwde contact dat je krijgt met een aantal familieleden en oud collega’s. Zo kreeg ik een berichtje van collega Rinus. Hij meldde dat hij zelf zijn levensgeschiedenis had geschreven en die in 2011 al had uitgegeven. Hij stelde voor om een ruil te doen. Hij zou mij zijn boek sturen en straks die van mij kunnen lezen. Ik hoefde hem alleen mijn adres maar te sturen. Ik dacht even dat Rinus opnieuw verhuisd was net als indertijd na zijn pensionering. Eenmaal op zijn droomplek aangekomen in Harlingen kreeg zijn partner heimwee naar haar kinderen en waren ze binnen het jaar weer terug hier in Emmen. Nu bleek het dat ze nog steeds vlakbij wonen. Gisteren kwam Rinus zijn boek brengen: That’s life. Hierin laat hij een groot relativeringsvermogen zien. Twintig jaar lang hebben we vaak bij elkaar aan de koffietafel gezeten en eenmaal verdiept in zijn boek, bleek dat ik zijn achtergrond totaal niet kende. Daar hadden we het gewoon niet over. Als een van de 11 uit huisgeplaatste kinderen vertelt Rinus over de vele adressen waar hij als kind werd ondergebracht. Uiteindelijk vond hij op het laatste adres de warmte die hij zo nodig had. Met veel doorzettingsvermogen is hij geworden wie hij wilde zijn, maar ook de rest van zijn leven was niet zonder tegenslagen. Toch wist hij daar een weg in te vinden. Ik heb zijn boek in één avond uit gelezen en was onder de indruk van zijn manier van omgaan met de tegenslagen met name toen zijn vrouw suïcide pleegde en hij met twee pubers achterbleef. Rinus hoopt met het schrijven van zijn levensverhaal een bijdrage te kunnen leveren om depressie en suïcide bespreekbaar te maken en een handreiking te geven om het verdriet van nabestaanden van zelfdoding enigszins te verzachten.
Wie ‘That’s life’ even van me wil lenen, meldt zich maar.
