Hetty Site

The Land of Opportunity

Er is nog materiaal van de familie van onze voorouders op de Boskamp dat ik nog niet allemaal gezien had. Zo kreeg ik van Diny een grote envelop mee met, behalve een schrift met gedichtjes van Dina en krantenknipsels over opa, ook de memoires van ome Herman. Nu in het Nederlands, het Nederlands van iemand die toen al 60 jaar in de USA heeft gewoond. Het was bedoeld voor zijn Nederlandse familie.
In eerste instantie dacht ik dat ik de memoires voor niks had zitten vertalen die Harold me toestuurde. Toen hij voor het eerst samen met vader Herman Nederland bezocht in 1996 kwam de familie in de Wildenborchse Kapel bij elkaar om meteen ook de verjaardag van tante Jo te vieren. Ik ontmoette daar Harold voor het eerst en vertelde hij over dit boek over het leven van vader Herman en beloofde mij een exemplaar toe te sturen, de Engelse versie. Ik waardeerde dat en toen ik ze in de brievenbus vond kon niet stoppen met lezen.
Maar toen ik nu deze Nederlandse versie van de memoires bekeek waren die niet erg geschikt om iets mee te doen. Dit was daardoor voor de Nederlandse familie niet zo gemakkelijk leesbaar.
Het boek zoals het later geworden is had inderdaad de nodige verzorging gehad en mooi ingedeeld in hoofdstukken, dus veel beter leesbaar. Ik kreeg er bovendien een flinke aanvulling bij door verder te vertellen over zijn kinderen en kleinkinderen en zijn latere bezoeken aan zijn Nederlandse familie. Herman beschreef ook verschillende tripjes met een aantal van hen door Europa.
Er was thuis in Iowa een bevriende dame die er voor hem zo’n mooi en overzichtelijk geheel van had gemaakt. Mijn vertaling was dus toch niet voor niets geweest en is, hier en daar ingekort, te lezen in mijn eerste boek Uit het Leven van een Achterhoekse in Drenthe. En op deze website. Kijk onder NIEUWS waar het te vinden is op weblog 2.
Ik heb vanavond de Engelse versie van de autobiografie van Herman- America, the Land of Opportunity, er nog even bij gepakt en ontdek de brief die hij er zelf bij gevoegd had in 1996. Hij had mijn brief aan Luella en Harold gelezen en dacht toen dat hij ons ook wel in het Engels kon schrijven. Dat bleek hem inderdaad beter af te gaan dan het Nederlands van lang geleden.

Foto: Herman voor zijn geboortehuis het Boevinck (Henk Braakhekke)