Het is een tijd van omzien naar elkaar. Wim durft al helemaal de deur niet meer uit. Ik ga alleen voor de boodschappen, maar ik snap nu ook waarom er ‘gehamsterd’ wordt. Er is een onzekerheid over wat er misschien nog aan zit te komen. Ik hou me in maar heb zonet op de terugweg van de Welkoop toch nog even wat extra gekocht bij de Spar hier in de buurt. Zo werkt dat blijkbaar.
De Welkoop was goed voorbereid. Bij de ingang moest je je handen ontsmetten en lagen er handschoenen klaar. Ook bij de kassa was een band gespannen zodat je niet dicht bij de kassière kon komen. Zo hoort het. En natuurlijk handen wassen bij thuiskomst. Gelukkig zie ik het aantal besmettingen niet stijgen in Emmen, blijft bij 3 officiële gevallen, maar er zullen er vast wel meer zijn die het thuis aan het uitzieken zijn. Wij bellen af en toe maar met de kinderen en wat vrienden. Zo kregen we een toepasselijk kaartje terug van Dea. Zij heeft er oog voor. Zeg nou zelf.
