Na ons tripje vorige week naar Hengelo om Rick op de trein naar Berlijn te zetten en meteen Sanny op te zoeken, gingen we gisteren weer eens naar Dick in Apeldoorn. Hij is erg blij dat hij indertijd samen met Anda verhuisde naar dit mooie appartement. Samen richtten ze dit in hun eigen stijl in en alles in dit huis ademt de sfeer van hen samen. Natuurlijk komen de gesprekken op ons gezamenlijk verleden.
Toen ik 6 was kwam ik in de buurt wonen en hij herinnerde zich onze eerste ontmoeting in de droge sloot op de scheiding van hun en onze grond. Diny en ik aan de ene kant en hij met zus Annie aan de andere kant. We hadden elkaar blijkbaar vooral geobserveerd, nieuwsgierig als kinderen zijn. Ik wist het niet meer maar Dick wel. Hij is 2 dagen jonger dan ik. Later zou Mark 2 dagen na hun Ernst geboren worden en waren we ook weer bijna buren, in elk geval woonden we dichter bij elkaar dan in onze jeugd in Linde. En sinds onze eerste reis gezamenlijk naar Alleyras in Frankrijk en we van vermoeidheid bijna van de weg raakten ging hij en ook wij nooit meer in één keer naar het zuiden, altijd met een overnachting.
Op de terugweg vanuit Apeldoorn komen we langs Hattem en nu gaan we even bij Henry en Tonny aan. Ook goed om elkaar weer even te zien. Als Wim straks weer zijn controle krijgt op het Isala in Zwolle is dat ook weer een gelegenheid om elkaar op te zoeken. Al wonen we nu nog steeds naar tevredenheid hier in Emmen. Het blijft naar familie en de vrienden van het eerste uur toe zoals Diny dat de eerste keer zo raak noemde: een heel ende vot.
