Elke dag kijk ik wel even op de site van Wim Harwig, net zoals hij regelmatig even mijn site aanklikt. Hoewel ik zijn Quest en de stukjes over zijn fietsen ook waardeer, is er nog veel meer interessants te vinden.
Hij heeft pas een oud boek uit de familie teruggevonden: Oogst der Tijden. Het bevat een keur uit de werken van schrijvers en dichters aller volken en eeuwen, samengesteld- let wel- onder redactie van Johan Winkler in 1940. Dit was de man van de redactie van het Deventer Dagblad die na opa Eggink’s overlijden in 1973 een stukje over hem in de krant schreef waaruit bleek dat ze penvrienden waren. Dit boek behoorde aan JF Harwig sr, ik denk dat dit de zogenoemde opa Baard was van de Harwigs.
Natuurlijk volg ik neef Wims bezoekjes aan de Achterhoek. Hij was er met zijn Marjan, Mo en de hippe camper in de herfst op bezoek bij zus Hennie en heeft weer de prachtigste foto’s van Vorden in de herfst op Flickr gezet. Kun je ook gewoon aanklikken op zijn site: Too old to die young.
Gisteren kwam ik er een speciaal lied voor de kersttijd tegen, dat hij op Youtube gevonden had, zo zuiver en mooi gezongen, beetje melancholiek eigenlijk. Luister maar eens. White wine in the sun klinkt wel niet echt nederlands, maar wie weet krijgen we nog snow in the sun.
Bij Hennie lag blijkbaar ook een oude bijbel, nog een Statenvertaling met daarin wat krantenknipsels. Eén er van bevatte een kerstwens van drie jonge mariniers op het schip de Noordam in december 1945, waarschijnlijk op weg naar Indonesië. En één van die jongens was…. Wims oudste broer Henk Harwig. Ja …. Zoiets bewaar je wel als ouders. En ook nu wordt het als een kostbare herinnering bewaard.
Tja… en hoe kom je op die site van neef Wim: www.wimharwig.com of klik op de titel van dit stukje.
