Onverwacht viel er vorig week een envelop van de KRNM, de Kon. Ned. Reddings Mij, in de bus. Nee geen herinnering tot betalen of het jaarlijkse Magazine met alle reddingen en verdere informatie. We waren in mei net met Agnes naar een open dag van de KNRM geweest en samen met Wim heeft ze een tochtje buitengaats mogen maken vanuit het Reddingsstation in de Eemshaven. Wim draagt ook nog steeds graag kleding die je bij hen kunt bestellen en dit voorjaar hebben we voor alle drie jongens, nou ja vier als je Wim meetelt, een afritsbroek gekocht..
Nee… dit keer betrof het een uitnodiging om op 27 november naar hun Reddingsstation op Urk te komen. Ze willen hun trouwe redders aan de wal eren. En een trouwe redder aan de wal is hij onderhand wel. Vijftig jaar geleden, in 1960, werd hij lid van de toen nog geheten Koninklijke Noord- en Zuid-Hollandse Redding Maatschappij. Hij denkt dat het ter gelegenheid van een examen als scheepswerktuigkundige is geweest dat hij lid is geworden en ook steeds gebleven is.
Op 27 november worden we beiden verwacht en zal er aandacht aan zijn trouwe lidmaatschap besteed worden en…… misschien …maken we vanuit Urk nog een tochtje over het IJsselmeer in een echte Reddingboot.
Vijftig jaar…. .. Zet je wel aan het denken. Beginnen we nu dan oud te worden?
