2011- De oudste en de jongste.
Wat waren we gisteren blij met Johan en Joke. Ze zijn opa en oma van de kleine Len geworden, zo mooi.
Gistermiddag gingen we op de terugweg naar huis langs het Isala Ziekenhuis waar Ben opgenomen was toen hij onverwacht koorts kreeg. We volgden hem van de ene afdeling naar de volgende en hadden tijd om weer even van gedachten te wisselen. Hij was dan wel ziek, maar zo ziek niet dat we verwachtten wat er die nacht zou volgen.
Afgelopen nacht ging het ineens bergafwaarts met Ben en werden de kinderen gebeld. Rustig sliep hij in, onvoorstelbaar. Je wist dat hij ziek was maar zo snel….
Vanmiddag waren we in Hattem, samen met kinderen en kleinkinderen en natuurlijk Henry en Tonny. Ben lag thuis net als vorig jaar Niesje. Het is zo dubbel, een enorm groot verdriet, maar ook dankbaarheid dat hij geen verdere lijdensweg door hoefde te maken.