We kregen weer uitbreiding, dit keer van twee lammeren die veel te weinig melk kregen bij hun moeder ooi. Terwijl hun broertjes Hollands welvaren werden leken deze twee maar magere scharminkels. Dus nu hebben we er elf in de leeftijd van ongeveer drie tot ruim vijf weken. Je kunt nu het knuffelen wel vergeten wanneer je met de flessen en kannen melk aan komt. Het is een gevecht wie het eerste wat krijgt. Daar hebben we het volgende op gevonden. We installeren ons met de hele santekraam bij de picknicktafel naast het de wei. Het hekje gaat even open en de eerste vier zijn aan de beurt. De rest blijft jammerend achter. De grootsten krijgen nu anderhalve fles per keer, twee maal per dag. De twee kleineren één fles per keer en om twee uur een fles extra. Die kunnen nog niet zoveel op per keer. Dan de kleinsten. Die hebben de TLC nodig zoals Susan dat zo mooi noemt … de Tender Love and Care. Die lijken even knuffelen nog nodig te hebben. Ze kunnen ook maar 200 ml per keer op. Hun maagjes en darmen zijn er nog niet genoeg op ingesteld. Eentje kreeg er diarree van, maar leek niet ziek. Die ging weer mee naar het nest in de keuken en liep tussendoor om ons heen. De electolytenmix hielp gelukkig om de darmen tot rust te brengen. Het ging net als bij de eersten die ik ook even binnen had. Deze zocht ook de warmste plekjes op voor een dutje… de hondenmand. Storm stond er raar bij te kijken en koos zelf voor de mat bij de deur. Toen het lam even weg was schoot hij in z’n mand en had het lam het nakijken. Nou ja…. Die probeerde er bij in te kruipen… leek me niet handig en Storm ook niet…
Intussen heeft Rob de TLC voor deze overgenomen dit weekend en brengt hem zondag weer terug. Dan kan hij meteen bij de rest van de crèche.
