‘De kerkdienst op zondag is het hoogtepunt van de week voor Wim’, vertel ik Susan. ‘Hij kan verder bijna nergens op bezoek. Ja, wel bij Alle en Anja. Zij zijn intussen op alles voorbereid. Die hebben al een sta op stoel gescoord bij Het Goed. Afgelopen zaterdag was Frank jarig en konden we dat gewoon meevieren, met de loopkruk naar binnen en daarna goed zitten. Bij onverwachte bewegingen krijgt Wim een blauwe plek boven aan zijn heup, waarschijnlijk heeft dat ook met de bloedverdunners te maken die hij heeft.
Met de rolstoel kan hij bijna nergens naar binnen. Alleen in een appartement dat er op gebouwd is kan dat. ‘
Zo waren we pas bij Ger en Lies in hun gerieflijke appartement in de Emmerhout, daar konden we zo hup naar binnen. We brachten meteen de ‘Tweets van het Schoolpad 2 mee. Lies is een trouwe fan van mijn boeken, er staat voor haar ook herkenbaars in want jarenlang waren we buren aan de Kuifmees. Lies liet altijd trouw Laska uit tussen de middag. Ze ging zelf mee om Kim te keuren toen we een nieuwe hond, dit keer een bordercollie, wilden. Zo zijn er altijd samen herinneringen op te halen.
‘Hier komt regelmatig wat leeg’, meldde Lies. Dat onthouden we voor je weet maar nooit.
Je ziet dat ons leven heel beperkt is geworden. Morgen is er een uitgebreide cardiotest gepland in het Scheperziekenhuis.
Het wordt ook tijd om weer eens iets anders buiten de deur te gaan doen. Gamma hebben we al gehad, ik denk dat het volgende uitje maar Intratuin moet worden, daar is tenminste een gezellig caféetje er bij.
