Vandaag hadden we de uitvaartdienst van Mark in besloten kring. D.w.z. dat we hiervoor familie, vrienden en buren hadden uitgenodigd. Afgelopen zaterdag was er al gelegenheid geweest tot afscheid nemen en condoleren. En ook daar was erg veel gebruik van gemaakt. Het warme dekentje waar Rick het vaak over heeft was deze week een dikke donsdeken. Wat voelt dat goed dat er zoveel mensen met je meeleven. Bovendien bleek dat niet alleen wij erg op Mark gesteld zijn maar dat de hele familie en zijn hele omgeving hem konden waarderen. Voor iedereen onbeschrijfelijk dat dit kon gebeuren en niemand bij machte was om dit tegen te houden.
We hebben samen de middag in de vorm gegoten die recht zou doen aan wie Mark was en ik denk dat het helemaal gelukt is. Vrienden en broers brachten Mark rijdend naar binnen. Judith en Gerhard lazen ons aller ervaringen op die we met Mark hebben. Ontroerend!
Gerard gaf de ervaringen weer van de Hattemer neven en nichtjes die vooral op het terrein van voetbal opvielen. Gerard zag in Mark een tweede Dennis Bergkamp, wat Mark ongetwijfeld wist. Vriend Paul vertelde over hun leven als vriendenclub.
Wat roept het veel emoties op als je het over ieders gevoelens voor Mark hebt. Hij was geliefd. Heel erg fijn was het dat Eva met Branco bij ons waren.
Robin las het gedicht van mijn Vordense buurmeisje Agnes Lichtenberg voor, erg mooi! Ze schreef het na het overlijden van haar eigen broer. Mooi gedaan, Robin. Mijn gedichtje van vriendin Dea kwam bijna aan het eind waarna ds Jan de Korte met ons bad. Terwijl iedereen afscheid nam werd ons zo bekende lied: Ga met God want hij zal bij je zijn gespeeld, troost gevend!
