Pa en oom Wim Bijenhof op de verjeurdag bie’j de Harwigs, netjes in’t pak met stropdasse zoas dat heur’n in dee tied.
Zollen dee beiden et aover de beeste hemm’n of aover et heuj dat in de polder genog te kriegen is. Of de melkpries waor ie’j in dee tied neet aover konn’n klagen.
Pa had net zien nieje melkstal ‘ebouwd die noe nog steeds in gebruuk is bie’j Johan en Joke.
Op de verjeurdagen bie’j de Harwigs en de Aartsens waar’n zie’j de enige boer’n. Dat maken ok niks uut want beiden konnen ze aoveral aover metpraoten. Maor toch….’t Pröt toch makkelijk a’ j zo bie’j mekare zit. Oom Wim kon altied zo mooi een betjen achterovergeleund zitten met zijn ogen iets dichte . Dan kwam d’r wat…. jao dan had e wat te vertell’n…
Dit tweetal ging in 1963 eens hooi kopen in de NO polder. Het kwam meteen goed uit dat ze onderweg de dames, dwz tante Janna, mama en nichtje Gerrie, in Rouveen afzetten bij het hoofd der school om een toekomstige kamer voor Gerrie te gaan bekijken, die na de vakantie aan haar eerste baan als onderwijzeres zou beginnen. Later op de middag zouden ze terug in Rouveen het drietal weer ophalen. Mooi gecombineerd toch..?
Maar dat liep iets anders. Gerrie beschreef hun avonturen en ik heb ze weergegeven op weblog 2 op 6-12-2009 om 19.21 en 19.22 uur met als titels [i]Rouveen [/i]en [i]De Tocht der Tochten.[/[/i]b]