In Hengelo wilden de kinderen een konijn. Nou ja… ik ook wel natuurlijk. We hadden hem nog geen dag of de telefoon viel al uit. Bleek dat het konijn, dat wegens haar oranjebruine vacht Juliaantje heette en natuurlijk ook even los in de kamer mocht, de telefoonkabel had doorgeknaagd. Het was gauw opgelost en je leert ervan.
In Australië meldt neef Ruud dat minstens 4 keer per jaar de landlijn gerepareerd moet worden, meestal door vraat van konijnen. Zijn laatste mail had ik ook niet gekregen. Nu wel weer eentje, met foto’s.
Het karretje op de foto heeft een tank voor 200 liter en heeft 50 spenen. Op dit moment voert hij hiermee 37 kalveren. Trix, de kelpie zit graag achter het stuur. Het landschap lijkt niet op Nederland. Ik hoop op meer informatie wanneer Ruud er de tijd voor heeft.
