Een foto album van tante Hanna, dat ik kreeg van Dinie voortman.
Kippenhok, 30-8,
Beste Gerrit,
Ik moet je nog bedanken dat je mijn geschrijf in de Zutphense krant hebt gekregen, wat mij bij Scheen niet gelukt was. Hij nam laatst wel een stukje ingezonden op waarin met de venijnigste woorden iemand werd afgekamd. Dat mocht wel in de krant waarover ik hem hard gevallen heb. Ik schreef Johan Winkler, want die was het, hij zou er zich maar geen bliksem van aantrekken. Die man blameerde zichzelf door zijn hatelijkheid het meest.. Het kan best zijn dat die oude Johan Winkler nog streken heeft maar dat was geen reden om hem zo door de modder te halen.. Hij heeft zich in de krant niet eens verdedigd, wat ik ook niet verwachtte. Want of de mensen een hoop kwaad van je spreken, mis of raak, daar ben je zelf niet slechter door. En als ze je eens een keer prijzen, daar ben jezelf niet beter om, het kan hen zelfs gebeuren dat je er slechter op wordt.
Ik kreeg nog wel reacties op mijn geschrijf, maar gelukkig prezen ze mij niet rechtstreeks, maar dat stukje wel. Een schrijft mij dat het stukje een hartenkreet was, wat het verdikkeme ook was. Ik vond dat cursiefje van Okke Jager de vorige week iets heel moois. De bezetting van het Maagdenhuis was niet goed te praten. Het doel heiligt de middelen nooit, waarop een zustertje antwoordt, dat moest hij ook eens zeggen tegen minister de Toom die altijd dreigt met zijn atoombommen.
Ik schreef de NCRV dat ik die paar zinnen zo mooi had gevonden dat ik ze wel in een lijstje aan de muur wou zien hangen, maar dat vond ik in: ‘Reacties op’ toch niet weer terug.
Zou de NCRV het niet te best eens zijn met de ontboezeming van Okke Jager, want af en toe neemt ze wel advertenties op van Land- en Zeemacht. De christelijken zijn soms nog bloeddorstiger dan de heidenen. Ik bedoel de zgn. heidenen in de westerse landen.
De kinderen zijn net vertrokken naar Steenwijkerwold. Wim Kamphuis is jarig. Ik ga straks maar naar Dika—
Zo de kinderen zijn er weer, alles best gegaan. Nu zien we elkaar zaterdag bij de Exelse tol weer als er niks tussenkomt.
Ik zou je nog wel eens willen vertellen over het verschil tussen Buskes en mij. Maar om duidelijk te zijn moet er nog wel een vel bijkomen. Hoofdzaak is wel, hij heeft geen geestelijke ervaring en ik wel. Hij heeft zijn bijbel en ik niet. Dat is te zeggen, ik steun op geen bijbeltekst en hij wel. Niet dat ik de Bergrede niet heel mooi en heel praktisch vind, dat wel. En alles wat Jezus in die laatste drie jaar deed, daar neem ik ook de pet voor af, maar daarop steunen, mij daaraan vasthouden, nee dat weer niet. Het gaat mij als Tagore, hij had ook niets dan -God- en wilde er ook niets naast hebben. Dat kruis der verzoening heeft wel zeer veel te betekenen, maar de Adam verprutst het. Als je nu maar netjes gelooft in dat bloed, ben je voor eeuwig behouden man, zo maar. Wat kan je de rest schelen als je eigen hachje maar veilig is.
Maar het is heel anders. Alles wat – God – schept is meteen Zijn eigendom en ook voor eeuwig behouden. Hij bemint die arme zwartjes onder die hete zon met dezelfde liefde als ons. Laten zij nu een langere weg moeten gaan en vaak gereïncarneerd moeten worden, Hij verliest niemand uit het oog. Dat instinct van de oude Adam zichzelf te handhaven speelt ons parten, en ook de landen, daar komen alle oorlogen vandaan.
Geloof is overgave, dus loslaten. Dat begrijpt ds Buskes ook wel.
slot volgt.