Alsof we nog niet genoeg verwend waren… Vrijdagmorgen was het een verwenmorgen voor de dames. Er werd gekapt, gemanicuurd en we kregen een lekker gezichtsmasker. Tot slot nog een extraatje bij het mooi opmaken van je gezicht. Mijn nagels kregen een opvallend kleurtje. Van mij mocht het blauw worden in navolging van Anda. Dat was haar handelsmerk geworden. Het paste helemaal bij haar. Toen we verdrietig genoeg afscheid van haar moesten nemen hadden heel wat vriendinnen zich ook blauwe nagels aangemeten als eerbetoon aan onze lieve vriendin.
Jammer, ze hadden geen blauw in de aanbieding maar ik wilde ook een keer lef tonen en koos toen voor een oranje variant. Ook mooi!
Wat de mannen intussen deden? Dat was die ochtend eerst nog geheim. Het busje kwam voorrijden en daar ging het gezelschap. Ze kwamen tegen twaalven enthousiast terug van een museum dichtbij met heeeel veel oude en antieke auto’s die een bevlogen mens, Andre, had verzameld. Het was zijn levenswerk geworden.