Op zo’n grote school heb ik natuurlijk ook te maken met collega’s van verschillende pluimage.
Roelie en ik hebben elkaar als enthousiaste beginners al snel gevonden. Roelie komt uit Fluitenberg bij Ruinen en…haar ouders hebben ook een boerderij. Aan één woord hebben we genoeg, soms aan één blik. Wanneer we bij de weeksluiting om de grote tafel zitten met z’n twaalven zit juffr Voorhorst met hoedje en al naast meneer Aartsen. Meestal is het een kwiek jagershoedje met een veer! We kunnen er niks aan doen, maar ze doet ons steeds aan één van de drie musketiers denken. Het is een statige dame. Ik heb in die drie jaar weinig woorden met haar gewisseld. Juf Brons zit er naast, een lief oud dametje. En natuurlijk is er meneer Dijkema, ook een senior. Alle van der Kolken hebben bij deze drie in de klas gezeten. Samen met juffr. Thijen vormen zij de ouwe hap. Ze dulden geen tegenspraak.
Hoewel mevr. Hekman ouder is, is zij voor ons een rots in de branding. Bij haar kun je altijd terecht wanneer je een probleem tegen komt. Een schat van een mens is het!
Als grote tegenhanger van dit markante stel collega’s is er nu Bart Dekker. Ja inderdaad die heeft tenminste een voornaam. Met Bart is er altijd leven in de brouwerij. Hij komt net uit militaire dienst. Wanneer hij een gymles geeft op het plein buiten kijken we wel eens. Soms kan een meisje niet over een hoge kast heen komen. Dan tilt hij haar er gewoon overheen….Lachen!!
Bart geeft ook autorijles. Van hem heb ik later de beginselen van het autorijden geleerd. Zonder Bart zou die hele van Heemstraschool een saaie boel zijn! Ook een vrolijk typje is Betty en ja weer alleen de voornaam: Tietje. Die naam, dat snap je, is makkelijk te onthouden.
Met de jongere garde hebben we veel plezier. We volleyballen na schooltijd eens per week en dan staat er vaak een blonde jongen bij het hek van het huis ernaast te kijken. Meestal komen we een mannetje te kort…. En ja deze Wim doet graag mee. Hij houdt van volleyballen en…..
