‘De oudjes zijn er weer’, in die trant appte Wim naar buurvrouw Anja die inderdaad snel even een bakkie kwam doen. We vertelden over het tegenvallen van het herstel van de heup en mijn ongelukkige val waaraan ik die gekneusde bovenarm heb overgehouden. De paracetamol vliegt er door anders doen we geen oog dicht.
Gisteren kwam Daan even buurten. ‘Hoe gaat het met de heup?’, vroeg hij heel netjes aan Wim. Hij keek eens naar de stok. Tja, lopen met de stok wil nog wel. ‘Kun je nog wel autorijden dan?, vroeg Daan en maakte een beweging met zijn voetje alsof hij het gaspedaal intrapte. We konden hem geruststellen. We kunnen nog samen boodschappen doen. Even later kwam Tim met een lijst van de voetbal. VV Emmen moet de kas wat gespekt hebben en de jongelui gaan zo elk jaar met een lijst op stap om Drentse bollen en droge worsten te verkopen. We bestelden van beiden het een en ander. Tim schoot in de lach. Hij was net bij Jans en Geesje geweest. ’Gees hoevölle dreuge worsten hebt wij nog?’, had hij gevraagd. ‘Nog vier’, had Geesje gezegd. Dus Jans bestelde er zomaar 10 bij, een liefhebber dus. Geesje wilde niet onderdoen en bestelde ook nog het een en ander.
Wanneer we zelf droge worsten halen bij slager Stanneveld vragen we altijd om dezelfde worsten die Jans ook altijd wil. Dan weten ze het wel. Er zijn verschillende soorten. De iets zachtere zijn het lekkerst.
