Vriend Dick kwam vandaag en we zaten in het zonnetje alweer herinneringen op te halen. We zijn even oud, nou ja… ik 2 dagen ouder en we hebben onze jeugd als buurkinderen samen doorgebracht, samen een aantal jaren naar Zutphen gefietst en later hebben we opnieuw dicht bij elkaar gewoond. Hij met Anda en de jongens en wij ook met die van ons op loopafstand net als vroeger. Ook de jaren vriendschap erna geven een extra band. We kwamen tot de slotsom dat alles wat je voor het eerst meemaakt het sterkst in je geheugen blijft zitten. Beiden hebben we moeten leren omgaan met verlies. Hij verloor Anda en wij moesten Mark loslaten.
Onze families zijn op dezelfde boerderijen gebleven. Zijn broer Johan op het Lieferink en ook een Johan op de Boomgaard. We zijn beiden blij dat we de plek van onze jeugd regelmatig nog kunnen opzoeken.
Het werd gewoon een paar uren schatgraven. Zijn vader had wel eens opgemerkt: ‘Margarine kump d’r hier niet in’. Het moest echte roomboter zijn, ze kregen het met de lege melkbussen weer mee terug van de ‘ Botterfabriek’ . Bij ons was het net zo. De manier van boeren is in die tijd steeds veranderd. Het gemengde bedrijf had geen toekomst meer. Dat wordt hier en daar door hobbyboeren nog in stand.
Het naoberschap is misschien wat veranderd maar de gemeenschapszin is in deze streek in stand gebleven. En dat is bij ons in het Drentse net zo.
Foto: april 2013