Dan gaan we echt op weg. De cd “Waar zijn we gebleven” van Paul van Vliet staat op en we schieten steeds weer in de lach ook al horen we zijn cd al voor de zoveelste keer!
Deze laatste route gaat door een veeteeltgebied…veel Schotse namen. Het eerste stuk is een vrij ruw gebied met veel lupinen aan de kant en brem. Oorspronkelijk was die brem bedoeld als afscheiding, maar nu vind je het overal.
De Schotten hebben die meegebracht uit Schotland hebben we ons laten vertellen.
Daarna volgt een skigebied. Ook een heel stuk is vlakker en breder en zie je veel schapen, koeien (beef) en herten. Hier zien de boerderijen er ook wat welvarender uit.
We zien enorme sproei-installaties, soms met een lengte van 1000 m en op wielen.
Het weer is nu echt omgeslagen. Het is koud en het regent. We stoppen maar eens extra om een cappucino te scoren.
